Stabiliteti fetar në kohë fitnesh

Temat kyqe të Hytbes

• Begatia e qëndrueshmërisë në të vërtetën
• Rreziku i devijimit të zemrave
• Llojet e fitneve dhe përshkallëzimi i tyre
• Urtësia e ekzistimit të  fitneve
• Disa arsye të qëndrueshmërisë në udhëzim 

 

Falënderimi i takon Zotit, Atë e lavdërojmë, prej Tij ndihmë e falje kërkojmë, dhe strehohemi tek Zoti nga të këqijat e vetvetes dhe të veprave tona, atë që Zoti e udhëzon, askush nuk mund ta lajthitë dhe këdo  që Ai e shpie në humbje, askush nuk mund ta udhëzojë.

Vëllezër në besim: Begatia më e madhe është udhëzimi në rrugën e drejtë të Zotit. Robi është mëse i nevojshëm për  udhëzimin e Zotit, gjë të cilën,  të mësuar nga Profeti ynë i dashur ﷺ,  ja kërkojmë Zotit tonë në çdo rekatë të namazeve tona due e lutur e duke i thënë اهدنا الصراط المستقيم  “Na udhëzo në rrugën e  drejtë, në rrugën e atyre që i ke begatuar, e jo të atyre që ti je i hidhëruar ndaj tyre e as të të atyre që kanë devijuar.” [El-Fatiha: 6,7]

Dhe tema  jonë sot – vëllezër besimtarë  – ka të bëjë me qëndrueshmërinë në udhëzim.

Po të nderuar vëllezër! Ky është i Dërguari i Zotit ﷺ  siç kanë  treguar shokët e tij  Enes bin Malik e Nevvas bin Sam’an , Aisheja dhe Ummu Seleme – Allahu qoft i kënaqur me ta – sesi  ai ﷺ shpesh i kërkonte Zotit stabiltet të zemrës .  Enes bin Maliku r. a.  tregon: i Dërguari i Zotit ﷺ shpesh lutej e thoshte: ” O rrotullues  i zemrave ma stabilizo zemrën time  në fenë tënde!” prandaj  i thashë: O Pejgamber i Zotit! Ne të  besuam ty dhe  asaj  që na e  solle. A po ke frikë për ne? Ai tha: “ Po, zemrat janë në mes të dy gishtave të Zotit, Ai i rrotullon  ato si të dojë ” (Transmeton Imam Ahmedi dhe Tirmidhiu , ndërsa shejh Al-Albani e ka klasifikuar si të saktë).

Vëllezërit e mi: Kjo është arsyeja kryesore  pse frika nga devijimi pas udhëzimit është bërë obsesion në zemrat e të devotshmëve. Madje edhe të atyre që janë thelluar  në dituri! Për ta na tregon Allahu s.v.t. se si shprehen . “ Dhe ata që janë të rrënjosur në dituri thonë: “Ne i besuam asaj, e tëra është nga Zoti ynë”, por nuk përkujton askush tjetër,  përveç të zotëve të mendjes . Zoti ynë! Mos na i lajthitë zemrat tona pasiqë na ke udhëzuar, e prej anës Tënde na dhuro mëshirë se ti vëretë je Dhuruesi”  Ali Imran 7-8).

Edhe pse fitnet  e dyshimeve dhe ato tunduese epshore  nuk ishin përhapur  në asnjë kohë si përhapja e tyre në kohën tonë, ku i gjen në të gjitha format dhe formatet, të shkruara, të dëgjuara të shikuara, sesi shpërndahen nga jobesimtarët e hapur po  dhe nga  hipokritët e brendshëm, si dhe nga injorantët e shumë njerëz të interesave të ulta.

Vëllezër besmitarë fitnet  janë dy llojesh: ato që për bazë kanë mbjelljen e dyshimeve ideologjike, këto janë fitnet hutuese.  Sikurse që janë  dhe ato që ngacmojnë  pasionet  epshore pra, fitnet tunduese. Është fakt se lloji i dytë është më i përhapur se i pari, por edhe pse ky lloj është i dëmshëm sa të thuash lloji i parë vërtetë që është shumë më i rrezikshëm.  Sepse është  ai që lajthit zemrën duke filluar me dyshime të vogla e të pafajshme kinse qëllim mira duke vu  dyshime rreth të vërtetave që sjellin  dy shpalljet Kur’ani dhe Sunneti,  sikurse që jo rrallëherë shpie edhe në  keqinterpretime të dobëta  të teksteve sa për plotësuar  teket e nefsit etj etj siç po na rastis të dëgjojmë e të shohim për ditë e më shumë, derisa vie puna të shpie në mohimin e shumë të vërtetave dhe aksiomave fetare e madje po ndodh, jo rrallë herë, që të shpie  deri në mosbesim të plotë e kufër të hapur, Allahu na ruajtë.

Vëllezër  besimtarë!  Urtësia kryesore në ekzistimin e fitneve është testimi dhe provimi i njerëzve. Dëgjone fillimi e sures Ankebut sa bukur e  shtjellon këtë: “Vërtet mendojnë njerëzit, se do të lihen të thonë “Ne besojmë”, pa u vënë në provë?!  Ne i kemi sprovuar ata që kanë qenë para tyre, në mënyrë që, Allahu të dallojë ata, që thonë të vërtetën dhe, ata që gënjejnë.” [El-Ankebut : 1-3], poashtu  Zoti i Madhëruar thotë: “O besimtarë! Allahu do t’ju provojë me ndalim nga një gjueti që e arrijnë duart dhe shigjetat tuaja, që Allahu ta njohë atë që i frikësohet Atij, kur askush nuk e sheh. E, kushdo që ta kalojë kufirin, për të ka dënim pikëllues.  (El-Maeda: 94), prandaj dhe lufta ndërmjet së vërtetës dhe të kotës/ pavërtetës është e lashtë dhe e vazhdueshme!

Të nderuar xhematlinjë: A e dini frazën e betimit që Pejgamberi  ﷺ  më së shpeshi e përdorte kur bënte be?

Ibn Omeri r.a. thotë: Pejgamberi – sal-lallahu alejhi ve sel-lem – betohet: ” Jo, për  Atë që i rrotullon  zemrat ” (sahihul Buhari) Ndërsta tek  Nesaiu qëndron se ai betohej ” Jo për Lakuesin  e zemrave ” Si mos ti kushtojë kaq shumë vëmendje ai të cilit  i ishin shpallur këto ajete, “Ata u përpoqën të të largonin ty (Muhamed) nga ai (Kuran), që të kemi shpallur Ne, me shpresë se ti, duke shpifur, do të Na vishje diçka tjetër përveç tij (Kuranit). Po ta bëje këtë, atëherë, ata do të të merrnin ty për mik. Dhe sikur mos të të kishim forcuar Ne, gati do të kishe anuar pak nga ata,dhe atëherë, me të vërtetë, Ne do të bënim që të shijoje dënimin e dyfishtë në këtë botë dhe pas vdekjes; e atëherë, nuk do të gjeje askënd për ndihmës kundër Nesh.” Isra: 73-75

Vëllezër të nderuar, stabiliteti  në udhëzim është bekim, mbarësi e begati  nga Allahu s.v.t. ,  por sikurse për çdo gjë tjetër  edhe për këtë ka caktuar shkaqe, sebebe të cilat ndihmojnë në stabiletet të zemrës, sikurse që edhe anasjelltas ekzistojnë shkaqet të cilat zakonisht shpiejnë në lajthitjen e zemrës.  Ne sot po përmendim vetëm disa prej shkaqeve stabilizuese.

Prej tyre është  ndjenja e robit për varfërinë, dobësinë dhe nevojën  e tij permanente për Zotin e vet, dhe varësia  tij nga ndihma e Tij. Rrjedhimisht ai e lut Atë vazhdimisht për qëndrueshmëri  e stabilitet siç përmendëm paraprakisht.

Një nga arsyet e qëndrueshmërisë në udhëzim është edhe  ndjekja e të gjitha normave fetare dhe praktikimi i tyre. Allahu fuqiplotë thotë: “ E sikur të vepronin ata siç këshilloheshin, kjo për ata do të ishte më mirë dhe do të ishin më të fortë në besim.  Atëherë, Ne, pa dyshim, do t’u jepnim shpërblim të madh nga ana Jonë dhe me siguri do t’i udhëzonim në rrugë të drejtë.  En-Nisa: 66-68].  Pra të vepronin atë që këshilloheshin, kjo  është ajo që  ka  rëndësi,  pas dëgjimit të predikimeve është me rëndësi  të veprosh sipas tyre, jo vetëm të dëgjosh!

Prej arsyeve të qëndrueshmërisë në kohë sprovash është: të udhëzohesh me Kur’anin e Shenjtë, Zoti i Madhëruar ka thënë: Thuaj: “Atë (Kuranin) e ka zbritur Shpirti i Shenjtërisë nga Zoti yt me të vërtetën, për t’i forcuar ata që besojnë dhe për të qenë udhërrëfyes dhe lajm i mirë për ata që i dorëzohen Allahut”. [En-Nahl: 102].

Prej arsyeve të qëndrueshmërisë gjatë stuhive të fitneve  hutuese  e tunduese  është shoqërimi me  shokë të  devotshëm duke e mbështetur njëri tjetrin për në të vërtetë  dhe durim. Argumneti për këtë është ky ajet: “Dhe qëndro me ata që i luten Zotit të vet në mëngjes dhe mbrëmje, duke dëshiruar Fytyrën (kënaqësinë) e Tij dhe mos i shmang sytë nga ata (tek të tjerët), duke dëshiruar stolitë e shkëlqimin e kësaj jete. Mos dëgjo atë zemrën e të cilit ia kemi lënë mospërfillëse ndaj përmendjes Sonë e, që shkon pas dëshirave të veta, duke shkelur çdo kufi në veprimet e veta.” (El-Kehf: 28)

Ndër shkaqet e stabilitetit  në udhëzim është edhe inspirimi i vazhduar duke lexuar  jetëshkrimin e Profetit ﷺ dhe tregimet e profetëve paraprak si dhe  biografitë e sahabëve e të tabiinve. Allahu i Gjithëmëshirshëm thotë:   “Të gjitha këto që t’i rrëfyem ty nga lajmet e pejgamberëve, janë që ta forcojnë zemrën tënde, dhe në to të ka ardhur e vërteta e këshilla, si dhe përkujtime për besimtarët.” [Hud: 120].

Prej atyre shkaqeve  është  respektimi i Sunetit të Pejgamberit ﷺ sepse vet i Dërguari ﷺ na paralajmëroj për këtë sprovë se do të ndodh dhe se do të ketë njerëz që bien në të, prandaj na tregoj edhe litarin e shpëtimit.    I  Dërguai i Allahut ﷺ thotë: “Vërtetë kushdo prej jush që jeton pas meje do të shohë dallime të shumta, prandaj  përmbajuni Sunetit tim (traditës) dhe Sunetit të  e Halifëve të Drejtë, kapeni fortë me dhëmballët tuaj ” (Transmetuar nga Ahmedi, Ebu Davudi dhe Tirmidhiu, i cili e klasifikoj të saktë.)  Paradoksalisht po shohim njerëz të cilët kanë lexuar këtë hadith si të shkolluar për fe që janë, por megjithatë mu nga  këtu po fillojnë qalimin,  kur po tentojnë të bëhen më të menqur se shokët e të Dërguarit ﷺ dhe madje edhe vet i Dërguari ﷺ duke i matur thëniet e tij me llogjikën e tyre kinse të mpreftë që e kanë. Po e nisin me pak dhe po përfundojnë si më keq Zoti na ruajtë.

Prej  shkaqeve është edhe të qëndruarit larg  fitneve dhe vendeve ku qarkullojnë ato. I  Dërguari ﷺ thotë “ Kush dëgjon për dexhallin , le të qëndrojë sa më larg tij ” (Ahmedi dhe Ebu Davudi). Prandaj nga këtu duhet të kenë kujdes të gjithë vëllezërit dhe motrat e të mos qasen në ligjëratat e polemikat e atyre të cilët po mbjellin fitne e dyshime të ndryshme. Mos i përcillni postimet e tyre, mos hyni në faqet e tyre. Një  fjalë e urtë thotë:  Ik nga sherri e pastaj  këndoj.

Për fund të kësaj hytbeje po e përmendim edhe  njërën  nga arsyet më të mëdha të stabilitetit. Ajo është dlirësia e  zemrës e sinqeriteti ndaj Zotit  s.v.t. dhe dedikimi i veprave vetëm për Të.  I Dërguari i Allahut ﷺ thotë: ” Njeriu  vepron me punën e banorëve të Xhenetit, sipas asaj  që iu duket njerëzve, përderisa ai do të jetë  prej  banorëve të Xhehenemit. Dhe anasjelltas njeriu do ta bëjë punën e banorëve të Xhehenemit sipas asaj  që iu duket njerëzve, përderisa ai do të jetë  prej  banorëve të Xhenetit ” (Transmeton Buhariu dhe Muslimi); pjesa : sipas asaj  që iu duket njerëzve,” është  tregues se e brendshmëja i ishte korruptuar, qëllimi i   keq e ndikon krejt veprimatarinë dhe bëhet sebep që të rrëshqasë  nga udhëzimi në devijim. Allahu na ruajtë!

O Zot, Rrotullues  i zemrave, na bëj zemrat tona të qëndrueshme në fenë Tënde!

O Zot, kërkojmë nga Ti udhëzim, devotshmëri, dëlirësi e pasuri  Ti je Falës, Mëshirëplotë.

 Përgaditi: Thirrja.org