E duam Muhamedin a.s.

“Thuaj:” Nëse e doni Allahun, atëherë ejani pas meje, All-llahu do t’ju dojë dhe do t’ju falë mëkatet tuaja “, All-llahu është mëkatfalës dhe mëshirues. Thuaj: “Binduni All-llahut dhe të dërguarin e Tij!” E nëse ata refuzojnë – All-llahu nuk i do zullumqarët “. (Ali Imran 31-32)

Të dashur vëllezër, meqë ende jemi në kornizën e muajit të lindjes së Muhamedit s.a.v.s, do të flasim për dashurinë e Vulës së Profetësisë, për dashurinë pejgamberit më të zgjedhur të Allahut xh.sh., pasardhësit më të zgjedhur të Ademit a.s., krijesës më të bukur Muhamedit s.a.v.s. Titulli i hutbes së sotme është “Si mos ta duam Muhamedin s.a.v.s.?”.
Të dashur vëllezër, ne e duam Muhamedin s.a.v.s., si njeri, por njeri më të zgjedhur. Dashuria jonë për Muhammedin s.a.v.s., është dashuri e Sheriatit. Dashuri e Përshkruar nga ana e Allahut xh.sh., e urdhëruar nga Pejgamberi s.a.v.s. Dashuria ndaj tij është pjesë e besimit siç transmetohet në hadithin që shenon Buhariu:
“Asnjëri nga ju nuk do të besojë, gjegjësisht nuk do të plotësojë imanin e tij, përderisa unë mos të jem më i dashur tek ai se prindërit e tij, fëmijët e tij dhe të gjithë njerëzit.”
Të dashur vëllezër, si mos ta duam ne Muhammedin s.a.v.s., kur ai është dërguar mëshirë për botët?
“E Ne të dërguam ty (Muhammed) vetëm si mëshirë për të gjitha krijesat..” (El-Enbija ‘, 107)
Si të mos duam, kur ai është dërguar për nxjerr nga errësira në dritë gjithë njerëzimin? Me të ka ardhur drita. Me të ka ardhur progresi, koha e shkencës, koha e lulëzimit të letrave dhe të kërkimit të diturisë.
Si të mos e duam, kur ai është dërguar të sjell lajme të mira?
“Ne të dërguam ty (Muhammed) dëshmitar, përgëzues dhe qortues…” (El-Fet’h, 8)
Ibn Ebi Hatimi transmeton nga Ibn Abasi: “Pasi u shpall:” O ti Pejgamber, Ne të dërguam ty si dëshmitar, sihariques dhe paralajmërues “- e ai tashmë i kishte urdhëruar Aliun dhe Muadhin r.a., për të shkuar në Jemen – u tha atyre: “Shkoni dhe lajmëroni, e mos shkaktoni neveri – mos provokoni, lehtësoni e mos vështirësoni, për shkak se më është shpallur:” O ti Pejgamber, Ne të dërguam ty si dëshmitar, si bartës i lajmeve të mira dhe si Pejgamber i cili ua tërheq vërejtje”.
Si të mos e duam kur me te erdhi çlirimi nga besimet e kota dhe përulja – adhurimi i statujave? Si të mos e duam, kur ai i dha të drejtën çdo njeriu, madje edhe çdo krijese ? I dha të drejtë robit, gruas, fëmiut madje edhe kafshëve. Si të mos e duam kur i ka liruar motrat tona, bijat tona nga traditat e shëmtuara? Me të vërtetë kjo ishte kohë e errësirës – injorancës, e me të vërtetë ishin tradita të shëmtuara.
Një nga sahatet i cili në periudhën para-islamike, e mbyti vajzën e tij, tregon: “Ne kemi adhuruar idhujt në kohën e xhahiljetit dhe i kemi mbytur vajzat tonë. Unë kisha një vajzë, e cila tashmë ishte rritur mjaftueshëm për të folur dhe për të kuptuar, çdo herë kur me shihte mua gëzohej dhe menjëherë më përgjigjej. Një ditë e thirra dhe i thash të vij me mua, dhe mu përgjigj, derisa arritëm te bunari që i përkiste fisit tim. Pastaj e morra dore dhe e hodha në bunar, fjalët e saj të fundit që i kam dëgjuar ishin: “O babë! O babë ! “(Ed-dhurata)
Si të mos e duam, kur i ka liruar njerëzit nga mbytja për mëkatet e të tjerëve? E në periudhën para-islamike mbretëronte një gjendje të tillë që një njeriu – mbytej për mëkatet e të tjerëve.
Si mund të mos duam Pejgamberin tonë s.a.v.s., e ai mendonte për neve, e lutjen e tij e ka lënë për Ditën e Gjykimit që të lutet për ymetin e tij?
Ebu Hurejre, r. a., transmeton se Muhammedi s.a.v.s., ka thënë: “Çdo Pejgamber kishte të drejtë për t’u lutur, e cila me siguri do të pranohej dhe secili prej tyre e kishte bërë lutjen në këtë botë, e unë lutjen time e kam shtyrë për Ditën e Gjykimit, kur do të lutem për ummetin tim, dhe ajo do të më pranohet për të gjithë ata që vdesin nga Umeti im duke mos i bërë shirk Allahut xh.sh… ”
Si të mos e duam kur ai tha: “Ndërmjetësimi im është për autorët e mëkateve të mëdha të ummetit tim.” (Ebu Davudi dhe Tirmidhiu)
Si të mos duam e ai edhe në ditët më të vështirë do të mendojë për umetin e tij.
Atë ditë, njerëzit do të shkojnë te Ademi a.s., te Nuhi a.s., pastaj do t’i drejtohen Ibrahimit a.s., Musait a.s., Isait a.s., dhe, më në fund, Muhamedit s.a.v.s. Të gjithë pejgamberët do të përgjigjen: Shkoni te tjetri e jo te unë!” E kështu me radhë deri te Muhamedi s.a.v.s. Ai do të jetë në sexhde duke e lutur Allahun xh.sh., derisa t’ia lejoi ndërmjetësimin – shefatin.
Si të mos e duam kur ai ishte në piedestalin më të lartë moralit, është sjell më së bukuri me të gjithë?
Cilësitë e tij ishin të tilla ashtu që sahabet e kanë dashur më shumë se veten dhe familjen e tyre.
Sad b. Ebi Vakkasi tregon: “Pejgamberi s.a.v.s., ishte duke kaluar pranë një gruaje nga fisi i Benu Dinar, të cilës në luftën e Uhudit ia kishin vra: burri, vëllai dhe babai. Kur e lajmëruan për vdekjen e tyre, ajo e pyeti: “E si është i Dërguari i Allahut?” Ata i thanë: “Ai është mirë, falënderimi i qoftë All-llahut, ashtu si ke dëshirë ti?” Ajo tha: “Ma tregoni! Dua ta shoh”. Ia treguan, e kur e pa tha:” Çdo fatkeqësi është e vogël kur ti je mirë! “(Ibni Hisham, si-Sira; Dr. Al-Ali Sahihus-baba)!.
Të dashur vëllezër, ne e duam Pejgamberin s.a.v.s., duke shkuar pas tij. Ta kemi të qartë se dashurinë ndaj All-llahut xh.sh., tregohet duke ndjekur Muhamedin s.a.v.s. Ti pranojmë këshillat e tij dhe t’i zbatojmë në praktikë.
I lutem Allahut xh.sh., që të na forcojë në rrugën e Tij, në rrugën e Sunetit të Muhamedit s.a.v.s. E lusim Allahun xh.sh. që ti bashkojë zemrat tona, të na falë mëkatet tona, të na ruaj nga zjarri xhehenemit dhe të në na vendos në xheneti -Firdaus. Amin!

Eldin ef. Susha
Përshtati:Esat.Rexha