Falënderimi i takon All-llahut. Atë e
falënderojmë dhe prej Tij falje dhe ndihmë kërkojmë. Kërkojmë mbrojtje nga
All-llahu prej të këqijave të vetvetes dhe të veprave tona. Kë e udhëzon
All-llahu s’ka kush e lajthit dhe kë e largon nga rruga e vërtetë, s’ka kush e
udhëzon. Dëshmoj se s’ka hyjni tjetër përveç All-llahut , i Cili është Një dhe
dëshmoj se Muhammedi është rob dhe i dërguar i Tij.


“O ju që keni besuar, keni frikë All-llahun me një
frikë të denjë dhe mos vdisni, pos duke qenë muslimanë!” (Ali Imran:
102)
“O ju njerëz! Keni frikë Zotin tuaj që ju ka krijuar prej një
veteje dhe nga ajo krijoi palën e saj, e prej atyre dyve u shtuan shumë burra e
gra. Dhe keni frikë All-llahun që me emrin e Tij përbetoheni, ruajeni farefisin,
se All-llahu është Mbikqyrës mbi ju.” (En-Nisa:1)
“O ju
besimtarë, keni frikë All-llahun dhe thuani fjalë të drejta. Ai (All-llahu) ju
mundëson të bëni vepra të mira, jua shlyen mëkatet e juaja,e kush respekton
All-llahun dhe të Dërguarin e Tij, ka shpëtuar me një shpëtim të madh.”
(El-Ahzab:70:71)
Thënia më e vërtetë është thënia e All-llahut,
kurse udhëzimi më i mirë – udhëzimi i Muhammedit sal-lall-llahu ‘alejhi ve
sel-lem. Veprat më të këqia janë ato të shpikurat, çdo shpikje është bid’at dhe
çdo bid’at është lajthitje, e çdo lajthitje çon në
zjarr…

Pozita e Kur’anit në zemrat tona

Jemi në prag të pushimeve verore, andaj mendojme se është shumë e arsyeshme që gjatë këtyre pushimeve verore, sikur që përmendëm në hutben e kaluar, të mirremi me mësimin dhe studimin e Fjalës së All-llahut, Kur’anit Fisnik.

Kur tia hedhim një shikim realitetit të muslimanëve tanë, patjetër duhet të parashtrojmë pyetjen: cila është pozita e Kur’anit në zemrat dhe në jetën tonë, në aspektin e besimit, bindjes, dijes, kuptimit, zbatimit, gjykimit me te dhe shërimit të të gjitha sëmundjeve?

Kjo pyetje na del vetvetiu në shesh dhe fatkeqësisht na e tregon gjendjen e mjerueshme në të cilën gjinden muslimanët.

Vallë, a jemi duke e ditur pozitën që ka Kur’ani në përgjithësi dhe pozitën që ka patur në kohën e Pejgamberit, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, dhe shokëve të tij?

Vallë, a mos po realizohet ankesa e Pejgamberit, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, për largimin e popullit të tij nga ky libër:

(( æóÞóÇáó ÇáÑøóÓõæáõ íóÇ ÑóÈøö Åöäøó Þóæúãöí ÇÊøóÎóÐõæÇ åóÐóÇ ÇáúÞõÑúÂäó ãóåúÌõæÑÇð)) (ÇáÝÑÞÇä:30).

“E i dërguari tha: “O Zot im, vërtet populli im e braktisi këtë Kur’an!”. (El-Furkan: 30).

A nuk janë të gjitha këto pyetje meritore që të ndalemi së paku për të menduar dhe për të anlizuar këtë gjendje dhe për të kërkuar zgjidhje për këtë situatë të mjerueshme në të cilën gjindemi ne?

Mendoj se ky pushim veror mund të jetë një pikënisje e shëndoshë për riafrimin tonë me këtë Kur’an dhe kthimin e Kur’anit në jetën tonë.

Kurani është dritë dhe shpirt

All-llahu, subhanehu ve teala, duke treguar për Kur’anin thotë:

{æóßóÐóáößó ÃóæúÍóíúäóÇ Åöáóíúßó ÑõæÍÇð ãøöäú ÃóãúÑöäóÇ ãóÇ ßõäÊó ÊóÏúÑöí ãóÇ ÇáúßöÊóÇÈõ æóáóÇ ÇáúÅöíãóÇäõ æóáóßöä ÌóÚóáúäóÇåõ äõæÑÇð äøóåúÏöí Èöåö ãóäú äøóÔóÇÁ ãöäú ÚöÈóÇÏöäóÇ æóÅöäøóßó áóÊóåúÏöí Åöáóì ÕöÑóÇØò ãøõÓúÊóÞöíãò}.

“Po kështu me urdhrin tonë Ne të shpallëm edhe ty shpirtin (Kur’anin). Ti nuk ke ditur çka është libri (Kur’ani) as ç’është besimi, por Ne atë e bëmë dritë me të cilën e vëmë në rrugë të drejtë atë që dëshirojmë prej robërve tanë. Në të vërtetë, edhe ti udhëzon për në rrugën e drejtë”. (Esh-Shura: 52).

Sipas këtij ajetit del në shesh se Kur’ani i ka dy cilësi kryesore: shpirt dhe dritë. Me njërën i ngjall njerëzit nga vdekja e cila i kaplon njerëzit për shkak të injorancës dhe largimit nga udhëzimi dhe dritë e cila ia shndërrit njeriut rrugën pas udhëzimit dhe fitimit të shpirtit.

Mbarë njerëzimi ka nevojë për këtë dritrë hyjnore për të larguar errësirën e devijimit, sidomos në këtë shekull që janë bashkuar errësirat e epsheve të ndryshme me errësirat e dyshimeve dhe besimeve të kota. Këto errësira kanë arritur nivelin e asaj që e ka përshkruar All-llahu, subhanehu ve teala, duke thënë:

{ÙõáõãóÇÊñ ÈóÚúÖõåóÇ ÝóæúÞó ÈóÚúÖò ÅöÐóÇ ÃóÎúÑóÌó íóÏóåõ áóãú íóßóÏú íóÑóÇåóÇ æóãóä áøóãú íóÌúÚóáö Çááøóåõ áóåõ äõæÑÇð ÝóãóÇ áóåõ ãöä äøõæÑò}.

“… errësira njëra mbi tjetrën sa që nuk mund ta shohë ai as dorën e vet. Atij të cilit All-llahu nuk i jep dritë, ai nuk ka për të pasur dritë”. (En-Nur: 40).

Ndalu dhe mendo për një njeri i cili ecë në errësirë të madhe, secili hap i pengohet, frika ia mbush zemrën me çdo lëvizje, kurse mëdyshjet ia kaplojnë zemrën me çdo ide, sepse ecë drejt të panjohurës, nuk i di reziqet që e presin, e mos të flasim për dimenzionet dhe sasinë.

Ky njeri kërkon me padurim edhe një xixë të dritës, e cila ia pakëson pengimet, ia largon frikën dhe ia eliminon mëdyshjet. Për këtë njeri kjo xixë e vogël e dritës është sikur një thesar i madh.

Shiko se si e përshkruan këtë gjendje Kur’ani fisnik:

{Ãæ ãä ßÇä ãíÊÇð ÝÃÍííäÇå æÌÚáäÇ áå äæÑÇð íãÔí Èå Ýí ÇáäÇÓ ßãä ãËáå Ýí ÇáÙáãÇÊ áíÓ ÈÎÇÑÌ ãäåÇ}

“Vallë, a është ai që qe i vdekur kurse Ne e ngjallëm dhe i dhamë dritë, me të cilën ecën mes njerëzve, si ai që ka mbetur në errësirë (i humbur) dhe nuk mund të shpëtojë nga ajo? Ja, kështu (si këtij në errësirë) iu duket mirë mohuesve ajo që veprojnë”. (El-Enam: 122).

Dhe në ajetin tjetër:

{íßÇÏ ÇáÈÑÞ íÎØÝ ÃÈÕÇÑåã ßáãÇ ÃÖÇÁ áåã ãÔæÇ Ýíå æÅÐÇ ÃÙáã Úáíåã ÞÇãæÇ}.

“Vetëtima gati ua merr të pamurit dhe, sa herë që ajo u bën dritë atyre, ata ecin në te, e kur u errësohet mbesin aty…”. (El-Bekare: 20).

Mirëpo fatkeqësisht disa njerëz parapëlqejnë të jetojnë në errësirë, kurse drita u pengon, sepse ajo ua shpalos mangësitë, i publikon defektet, ua nxjer në pah të zezat e zemrës dhe mendjes së tyre.

Edhe pse Kur’ani është dritë shndërritëse, zemrat dhe mendjet e tyre mundohen ti largojnë njerëzit nga ky:

{æóÞóÇáó ÇáøóÐöíäó ßóÝóÑõæÇ áóÇ ÊóÓúãóÚõæÇ áöåóÐóÇ ÇáúÞõÑúÂäö æóÇáúÛóæúÇ Ýöíåö áóÚóáøóßõãú ÊóÛúáöÈõæäó}.

“Ata që nuk besuan thanë: “Mos e dëgjoni këtë Kur’an dhe kur të lexohet ai, ju bëni zhurmë (bërtitni) ashtu që ta pengoni!”. (Fussilet: 26).

{æóÅöÐóÇ ÞóÑóÃúÊó ÇáúÞõÑÂäó ÌóÚóáúäóÇ Èóíúäóßó æóÈóíúäó ÇáøóÐöíäó áÇó íõÄúãöäõæäó ÈöÇáÂÎöÑóÉö ÍöÌóÇÈÇð ãøóÓúÊõæÑÇð}

“Kur ti e lexon Kur’anin, në mes teje dhe atyre që nuk e besojnë botën tjetër, Ne vëmë një perde të padukshme”. (El-Isra: 45).

Këto ajete nuk flasin vetëm për të kaluarën e hershme të njerëzimit, fatkeqësisht shumë përputhen edhe me shumë tentime të njëpasnjëshme të mosbesimtarëve për të larguar muslimanët nga ku Libër Fisnik.

Ajetet që flasin për vlerën e Kur’anit

Në vijim do ti përmendim disa ajete që flasin për vlerën e Kur’anit:

( Åä åÐÇ ÇáÞÑÂä íåÏí ááÊí åí ÃÞæã æíÈÔÑ ÇáãÄãäíä ÇáÐíä íÚãáæä ÇáÕÇáÍÇÊ Ãä áåã ÃÌÑÇð ßÈíÑÇð )

“Është e vërtetë se ky Kur’an udhëzon për atë rrugë që është më se e vërteta, e besimtarët që bëjnë vepra të mira i përgëzon se ata pa dyshim do të kenë shpërblim të madh”. (El-Isra: 9).

{Ãæ ãä ßÇä ãíÊÇð ÝÃÍííäÇå æÌÚáäÇ áå äæÑÇð íãÔí Èå Ýí ÇáäÇÓ ßãä ãËáå Ýí ÇáÙáãÇÊ áíÓ ÈÎÇÑÌ ãäåÇ ßÐáß Òíä ááßÇÝÑíä ãÇ ßÇäæÇ íÚãáæä }

“Vallë, a është ai që qe i vdekur kurse Ne e ngjallëm dhe i dhamë dritë, me të cilën ecën mes njerëzve, si ai që ka mbetur në errësirë (i humbur) dhe nuk mund të shpëtojë nga ajo? Ja, kështu (si këtij në errësirë) iu duket mirë mohuesve ajo që veprojnë”. (El-Enam: 122).

æÞÇá ÊÚÇáì: ((æóäõäóÒøöáõ ãöäó ÇáúÞõÑúÂäö ãóÇ åõæó ÔöÝóÇÁñ æóÑóÍúãóÉñ áöáúãõÄúãöäöíäó æóáÇ íóÒöíÏõ ÇáÙøóÇáöãöíäó ÅöáøóÇ ÎóÓóÇÑÇð)) (ÇáÅÓÑÇÁ:82) .

“Ne të shpallim Kur’anin që është shërim dhe mëshirë për besimtarët, kurse jobesimtarëve nuk u shton tjetër përpos dëshpërim”. (El-Isra: 82).

( Çááå äÒá ÃÍÓä ÇáÍÏíË ßÊÇÈÇð ãÊÔÇÈåÇð ãËÇäí ÊÞÔÚÑ ãäå ÌáæÏ ÇáÐíä íÎÔæä ÑÈåã Ëã Êáíä ÌáæÏåã æÞáæÈåã Åáì ÐßÑ Çááå Ðáß åÏì Çááå íåÏí Èå ãä íÔÇÁ æãä íÖáá Çááå ÝãÇ áå ãä åÇÏ )

“All-llahu e shpalli të folmen më të mirë, librin, të ngjashëm në mrekulli, të përsëritur herë pas here (me këshilla e dispozita), që prej (dëgjimit të) tij rrënqethen lëkurët dhe zemrat e tyre. Ky (libër) është udhëzim i All-llahut, me të udhëzon atë që do. E atë që All-llahu e lë të humbur, për të nuk ka ndonjë udhëzues”. (Ez-Zumer: 23).

( Åä ÇáÐíä ßÝÑæÇ ÈÇáÐßÑ áãÇ ÌÇÁåã æ Åäå áßÊÇÈ ÚÒíÒ * áÇ íÃÊíå ÇáÈÇØá ãä Èíä íÏíå æáÇ ãä ÎáÝå ÊäÒíá ãä Íßíã ÍãíÏ )

“Ata që e mohuan Kur’anin kur u erdhi janë të marrë; ai është një libër ngadhënjyes (i pashoq). Atij nuk mund t’i mvishet e pavërteta nga asnjë anë; është i zbritur prej të Urtit, të Lavdishmit”. (Fussilet: 41- 42).

( ÊÈÇÑß ÇáÐí äÒá ÇáÝÑÞÇä Úáì ÚÈÏå áíßæä ááÚÇáãíä äÐíÑÇ )

“Ai, që ia shpalli Furkanin (Kur’anin, dallues të së vërtetës nga e pavërteta) robit të vet (Muhammedit) që të bëhet pejgamber i botës (këshillues), është i madhëruar”. (El-Furkan: 1).

( ØÓ Êáß ÂíÇÊ ÇáÞÑÂä æßÊÇÈ ãÈíä * åÏì æÈÔÑì ááãÄãäíä )

“Ta, Sin. Këto janë ajete të Kur’anit dhe të librit të kuptueshëm. Janë udhërrëfyes dhe myzhde për besimtarët”.

( æåÐÇ ßÊÇÈ ÃäÒáäÇå ãÈÇÑß ãÕÏÞ ÇáÐí Èíä íÏíå æáÊäÐÑ Ãã ÇáÞÑì æãä ÍæáåÇ æÇáÐíä íÄãäæä ÈÇáÂÎÑÉ íÄãäæä Èå æåã Úáì ÕáÇÊåã íÍÇÝÙæä )

“Edhe ky (Kur’an) është libër që e zbritëm; është i bekuar, vërtetues i të mëparshmes, e që t’i tërheqësh vërejtjen nënës së fshatrave (të banorëve mekas) dhe atyre përreth saj (mbarë botës). Ata që e besojnë Ahiretin, besojnë në të (Kur’anin), ata edhe e falin namazin rregullisht”. (El-Enam: 92).

( Åä ÇáÐíä íÊáæä ßÊÇÈ Çááå æÃÞÇãæÇ ÇáÕáÇÉ æÃäÝÞæÇ ããÇ ÑÒÞäÇåã ÓÑÇð æÚáÇäíÉ íÑÌæä ÊÌÇÑÉ áä ÊÈæÑ * áíæÝíåã ÃÌæÑåã æíÒíÏåã ãä ÝÖáå Åäå ÛÝæÑ ÔßæÑ )

“Ata që lexojnë librin e All-llahut, e falin namazin dhe nga begatitë që Ne u kemi dhënë japin fshehtazi e haptazi, ata e shpresojnë në një fitim që kurrë nuk humbet. Që Ai (All-llahu) do t’ju plotësojë shpërblimin e tyre, e edhe do t’ju shtojë nga mirësia e Tij, vërtet Ai është mëkatfalës dhe shumë mirënjohës”. (Fatir: 29- 30).

( Þá áæ ßÇä ÇáÈÍÑ ãÏÇÏÇð áßáãÇÊ ÑÈí áäÝÏ ÇáÈÍÑ ÞÈá Ãä ÊäÝÏ ßáãÇÊ ÑÈí æáæ ÌÆäÇ ÈãËáå ãÏÏÇ )

“Thuaj: “Sikur të ishte deti ngjyrë për t’i shkruar fjalët e Zotit tim, deti (uji i tij) do të shterej para se të përfundojnë fjalët e Zotit tim, e edhe sikur të sillnim shtesë edhe një si ai (deti)”. (El-Kehf: 109).

( æáÞÏ íÓÑäÇ ÇáÞÑÂä ááÐßÑ Ýåá ãä ãÏßÑ )

“Ne Kur’anin e bëmë të lehtë për mësim, po a ka ndokush që merr mësim?”. (El-Kamer: 17).

( æáæ Ãä ãÇ Ýí ÇáÃÑÖ ãä ÔÌÑÉ ÃÞáÇã æÇáÈÍÑ íãÏå ãä ÈÚÏå ÓÈÚÉ ÃÈÍÑ ãÇ äÝÏÊ ßáãÇÊ Çááå Åä Çááå ÚÒíÒ Íßíã )

“Sikur të gjithë drutë në tokë të jenë lapsa dhe sikur detit t’i shtohen edhe shtatë dete (e të jenë me ngjyrë), nuk do të mbaronin fjalët e All-llahut (do të shteroheshin detet, do të soseshin lapsat, e jo mrekullitë e Zotit). All-llahu është ngadhënjyesi i urtë”. (Lukman: 27).

( íÇ ÃíåÇ ÇáäÇÓ ÞÏ ÌÇÁßã ÈÑåÇä ãä ÑÈßã æÃäÒáäÇ Åáíßã äæÑÇð ãÈíäÇ )

“O ju njerëz, juve ju erdhi nga Zoti juaj argument dhe Ne ju zbritëm dritë të qartë”. (En-Nisa: 174).

Këto janë vetëm disa ajete që flasin për vlerën e Kur’anit dhe sqarojnë disa cilësi dhe veti të Kur’anit.

Disa hadithe që flasin për vlerën e Kur’anit

Ithtarët e Kur’anit janë njerëzit e All-llahut

Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, ka thënë:

( Åä ááå ÊÚÇáì Ãåáíä ãä ÇáäÇÓ . ÞÇáæÇ : íÇ ÑÓæá Çááå ãä åã ¿ ÞÇá : åã Ãåá ÇáÞÑÇä Ãåá Çááå æÎÇÕÊå ) . (ÕÍíÍ ÇáÌÇãÚ2165)

“All-llahu ka njerëz të vetët. I thanë: cilët janë ata? Tha: ithtarët e Kur’anit janë njerëzit e All-llahut dhe të dalluarit e Tij”. (“Sahihul-Xhamii”, nr. 2165).

Kurani ndërmjetëson për lexuesin e tij në ahiret

Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, ka thënë:

( ÇÞÑÄæÇ ÇáÞÑÂä ÝÅäå íÃÊí íæã ÇáÞíÇãÉ ÔÝíÚÇð áÃÕÍÇÈå ) . (ÕÍíÍ ãÓáã)

“Lexoni Kur’an, sepse do të vijë në Ditën e Kijametit si ndërmjetësues për ate që e ka lexuar”. (Muslimi).

Ai që lexon Kur’an ngritet në gradat e xhennetit për aq sa ka ajete me vete

Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, thotë:

( íÞÇá áÕÇÍÈ ÇáÞÑÇä ÇÞÑà æ ÇÑÊÞ æÑÊá ßãÇ ßäÊ ÊÑÊá Ýí ÇáÏäíÇ ÝÅä ãäÒáÊß ÚäÏ ÂÎÑ ÂíÉ ÊÞÑÄåÇ ) . (ÕÍíÍ ÇáÌÇãÚ8122)

“Do ti thuhet lexuesit të Kur’anit: lexo, ngjitu dhe këndo sikur ke kënduar në dynja, sepse vendi yt është te ajeti i fundit që do ta lexosh”. (“Sahihul-Xhami”, nr. 8122).

Lexuesi dhe hafizi i Kur’anit ka përparësi gjat varrimit

Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, të vrarët gjatë betejës së Uhudit i mblidhte në një var dhe thoshte:

Ãíåã ÃßËÑ ÃÎÐÇð ááÞÑÂä ¿ ÝÅÐÇ ÃÔíÑ Åáì ÃÍÏåãÇ ÞÏãå Ýí ÇááÍÏ . (ÕÍíÍ ÇáÈÎÇÑí)

“Kush di më shumë Kur’an? Kur tregonin për dikend, ai atij i jepte përparësi në var”. (Buhariu).

Zbresin melaqet, qetësia dhe mëshira për Kur’anin dhe ata që e lexojnë ate

Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, ka thënë:

( ãÇ ÇÌÊãÚ Þæã Ýí ÈíÊ ãä ÈíæÊ Çááå íÊáæä ßÊÇÈ Çááå æíÊÏÇÑÓæäå ÝíãÇ Èíäåã ÅáÇ äÒáÊ Úáíåã ÇáÓßíäÉ æÛÔíÊåã ÇáÑÍãÉ æÍÝÊåã ÇáãáÇÆßÉ æÐßÑåã Çááå Ýíãä ÚäÏå ).(ÕÍíÍ ãÓáã)

“Çdo herë që tubohen njerëzit në ndonjë shtëpi të All-llahut për të lexuar Librin e Tij dhe për ta studiuar mes tyre, atëherë mbi ta bie qetësia, i kaplon mëshira, i rrethekojnë melaqet dhe i përmend All-llahu tek krijesat që gjinden tek Ai”. (Muslimi).

Shumfishimi i shpërblimit për leximin e Kur’anit

Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, ka thënë:

( ãä ÞÑà ÍÑÝÇð ãä ßÊÇÈ Çááå Ýáå Èå ÍÓäÉ ¡ æÇáÍÓäÉ ÈÚÔÑ ÃãËÇáåÇ áÇ ÃÞæá (Çáã) ÍÑÝ æáßä : ÃáÝ ÍÑÝ æáÇã ÍÑÝ ¡ æãíã ÍÑÝ ) . (ÕÍíÍ ÇáÌÇãÚ 6469)

“Kush lexon një shkronjë nga libri i All-llahut ka nga një shpërblim, kurse çdo shpërblim dhjetëfishohet. Nuk them se Eliflammimi është një shkronjë, por elifi është një shkronjë, lami është një shkronjë dhe mimi është një shkronjë”. (“Sahihul-Xhamii”, nr. 6469).

Nderimi i bartësit të Kur’anit është nga madhërimi i All-llahut

Ebu Musa El-Eshariu, radijall-llahu anhu, tregon se Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, ka thënë:

( Åä ãä ÅÌáÇá Çááå ÅßÑÇã Ðí ÇáÔíÈÉ ÇáãÓáã æÍÇãá ÇáÞÑÂä ÛíÑ ÇáÛÇáí Ýíå æÇáÌÇÝí Úäå æÅßÑÇã Ðí ÇáÓáØÇä ÇáãÞÓØ ). (ÍÓä) (ÕÍíÍ ÇáÌÇãÚ 2199)

“Nga madhërimi i All-llahut është nderimi i një të thinjuri musliman, bartësin e Kur’anit (hafizin), i cili as nuk e tepron dhe as që largohet nga ai dhe nderimi i një pushtetari të drejt”. (“Sahihul-Xhamii”, nr. 2199).

Bartësi i Kur’anit (hafizi) vishet me petkun e nderit dhe i vihet kurora e nderit

Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, ka thënë:

( íÌíÁ ÕÇÍÈ ÇáÞÑÂä íæã ÇáÞíÇãÉ ¡ ÝíÞæá : íÇ ÑÈ Íáå ¡ ÝíáÈÓ ÊÇÌ ÇáßÑÇãÉ . Ëã íÞæá : íÇ ÑÈ ÒÏå ÝíáÈÓ ÍáÉ ÇáßÑÇãÉ ¡ Ëã íÞæá : íÇ ÑÈ ÇÑÖ Úäå ¡ ÝíÞÇá ÇÞÑà æÇÑÞ æíÒÇÏ Èßá ÂíÉ ÍÓäÉ ). (ÍÓä) (ÕÍíÍ ÇáÌÇãÚ8030)

“Do të vijë bartësi (hafizi) i Kur’anit në Ditën e Kijametit e do të thuhet: o Zot, jepi veshmbathje, e do ti vihet kurora e nderit. Pastaj do të thuhet: o Zot shtoja veshmbathjen, e do ti vishet petku i nderit. Pastaj do të thuhet: o Zot ji i kënaqur prej tij, e do ti thuhet lexuesit: lexo dhe ngjitu, kurse për çdo shkronjë i shtohet një e mirë”. (Sahihul-Xhamii”, nr. 8030).

Kur’ani e ngrit njeriun

Omeri radijall-llahu anhu, ka thënë: Pejgamberi, juaj, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, ka thënë:

( Åä Çááå íÑÝÚ ÈåÐÇ ÇáßÊÇÈ ÃÞæÇãÇð æíÖÚ Èå ÂÎÑíä ).(ÕÍíÍ ãÓáã)

“All-llahu me këtë Kur’an i ngrit disa njerëz dhe me këtë Kur’an i ul disa tjerë”. (Muslimi).

Domethënë nëse e lexojnë dhe punojnë sipas tij ngriten lart e nëse e lën pas shpine, as e lexojnë dhe as veprojnë sipas tij, atëherë mbeten shumë posht.

Më i miri prej jush është ai që ua mëson njerëzve Kur’anin

Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, ka thënë:

( ÎíÑßã ãä ÊÚáã ÇáÞÑÂä æÚáãå ) . (ÕÍíÍ ÇáÈÎÇÑí)

“Më i mirë prej jush është ai që e mëson Kur’anin dhe ua mëson tjerve ate”. (Buhariu).

Vlera e hafizit të Kur’anit

Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, ka thënë:

( ãËá ÇáãÄãä ÇáÐí íÞÑà ÇáÞÑÂä ßãËá ÇáÃÊÑÌÉ ¡ ÑíÍåÇ ØíÈ æØÚãåÇ ØíÈ . æãËá ÇáãÄãä ÇáÐí áÇ íÞÑà ÇáÞÑÂä ßãËá ÇáÊãÑÉ ¡ áÇ ÑíÍ áåÇ æØÚãåÇ Íáæ . æãËá ÇáãäÇÝÞ ÇáÐí íÞÑà ÇáÞÑÂä ãËá ÇáÑíÍÇäÉ ¡ ÑíÍåÇ ØíÈ æØÚãåÇ ãÑ ¡ æãËá ÇáãäÇÝÞ ÇáÐí áÇ íÞÑà ÇáÞÑÂä ßãËá ÇáÍäÙáÉ ¡ áíÓ áåÇ ÑíÍ æØÚãåÇ ãÑ ) . (ÇáÈÎÇÑí æãÓáã)

“Shembulli i besimtarit që lexon Kur’an është sikur shembulli i citrusit, ka aromë të këndshme dhe shije të mirë. Shembulli i besimtarit që nuk lexon Kur’an është sikur shembulli i hurmës, nuk ka aromë, mirëpo ka shije të mirë. Shembulli i munafikut që lexon Kur’an është sikur shembulli i borzilokut, ka aromë të mirë, mirëpo shijen e ka të hidhur dhe shembulli i munafikut që nuk lexon Kur’an është sikur shembulli i kungullit të idhët, ska as aroma kurse shijen e ka të idhur”. (Buhariu dhe Muslimi).

Vlera e atij që është i shkathtë me Kur’an dhe atij që ka vështirësi gjat leximit të tij

Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, ka thënë:

( ãËá ÇáÐí íÞÑà ÇáÞÑÂä æåæ ÍÇÝÙ áå ãÚ ÇáÓÝÑÉ ÇáßÑÇã ¡ æãËá ÇáÐí íÞÑà æåæ íÊÚÇåÏå ¡ æåæ Úáíå ÔÏíÏ Ýáå ÃÌÑÇä ).(ÇáÈÎÇÑí æãÓáã) ( ÇáÓÝÑÉ ) åã åäÇ ÇáÐíä íäÞáæä ãä ÇááæÍ ÇáãÍÝæÙ .

“Ai që e lexon Kur’anin dhe është hafiz i tij është sikur melaqet e ndershme (që e sjellin shpalljen nga Levhi Mahudhi), kurse ai që e lexon Kur’anin dhe kujdeset për te edhe pse e ka vështirë, i ka dy shpërblime”. (Buhariu dhe Muslimi).

All-llahu e dëgjon ate që lexon këndshëm Kur’anin

Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, ka thënë:

( ãÇ ÃÐöä Çááå áÔíÁ ãÇ ÃÐä áäÈí íÊÛäì ÈÇáÞÑÂä ).(ÇáÈÎÇÑí æãÓáã)

“All-llahu nuk ka dëgjuar askend sikur dëgjon një Pejgamberi i cili lexon këndshëm Kur’anin”. (Buhariu dhe Muslimi).

Domethënë leximi i këndshëm i Kur’anit bëhet shkak që All-llahu të dëgjon leximin tënd. A ka vlerë më të madhe se kjo? A ka shpërblim më të madh se kjo? Në mesin e miliona dhe miliardë njerëzve, All-llahu të veçon ty për të dëgjuar këndimin tënd të këndshëm të Kur’anit. Po mos të kishte vlerë dhe dhunti tjetër lexuesi dhe hafizi i Kur’anit përpos kësaj, do ti mjaftonte.

Lakmia ndaj lexuesit të Kur’anit

Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, ka thënë:

( áÇ ÍÓÏ ÅáÇ Ýí ÇËäÊíä : ÑÌá ÂÊÇå Çááå ÇáÞÑÂä Ýåæ íÊáæå ÂäÇÁ Çááíá æÂäÇÁ ÇáäåÇÑ æÑÌá ÂÊÇå Çááå ãÇáÇð Ýåæ íäÝÞå ÂäÇÁ Çááíá æÂäÇÁ ÇáäåÇÑ ). (ÇáÈÎÇÑí æãÓáã)

“Nuk duhet patur lakmi në asgjë, përpos se në dy gjëra: ndaj njeriut që All-llahu i ka dhënë Kur’anin, kurse ai e lexon gjatë natës dhe ditës dhe ndaj njeriut që All-llahu i ka dhënë pasuri dhe e shpenzon gjatë natës dhe gjatë ditës”. (Buhariu dhe Muslimi).

Hifzi i Kur’anit është më mirë se të mirat e kësaj bote

Ukbe ibën Amiri, radijall-llahu anhu, thotë: Na doli Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, kurse ne ishim në Suffe e tha:

( Ãíßã íÍÈ Ãä íÛÏæ Åáì ÈØÍÇä æÇáÚÞíÞ ÝíÃÎÐ äÇÞÊíä ßæãÇæíä ÒåÑÇæíä ÈÛíÑ ÅËã ÈÇááå æáÇÞØÚ (ÞØíÚÉ) ÑÍã ¿ ) ÞÇáæÇ : ßáäÇ íÇ ÑÓæá Çááå ¡ ÞÇá: ( ÝáÆä íÛÏæ ÃÍÏßã ßá íæã Åáì ÇáãÓÌÏ ÝíÊÚáã ÂíÊíä ãä ßÊÇÈ Çááå ÎíÑÇ áå ãä äÇÞÊíä æÅä ËáÇË ÝËáÇË ãËá ÃÚÏÇÏåä ãä ÇáÅÈá ).

“Kush prej jush dëshiron që të shkon në Bat’han dhe Akik e të mer dy deve të majme dhe të mira, duke mos bërë mëkat e as duke mos i këputër raportet familjare? Thamë: të gjith ne e kishim bërë një gjë të tillë. Atëherë tha: nëse secili prej jush për çdo ditë shkon në xhami dhe i mëson dy ajete nga Libri i All-llahut është më mirë për te se sa të ketë dy deve, nëse i mëson tre, më mirë se tre deve”. (Sahih, Ebu Davudi).

Vlera e sexhdes gjat leximit të Kur’anit

Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, ka thënë:

( ÅÐÇ ÞÑà ÇÈä ÂÏã ÇáÓÌÏÉ ÝÓÌÏ ÇÚÊÒá ÇáÔíØÇä íÈßí íÞæá : íÇ æíáå ) æÝí ÑæÇíÉ (íÇæíáì) ( ÃãÑ ÇÈä ÂÏã ÈÇáÓÌæÏ ÝÓÌÏ Ýáå ÇáÌäÉ æÃãÑÊ ÈÇáÓÌæÏ ÝÃÈíÊ Ýáí ÇáäÇÑ ) . (ÕÍíÍ ãÓáã)

“Kur të lexon njeriu Kur’an dhe të bën sexhde, largohet shejtani dhe qanë e thotë: vaj për mua. U urdhërua njeri të përuket dhe u përul dhe e fitoi xhennetin, unë u urdhërova të përulem dhe refuzova, andaj e meritova zjarin”. (Muslimi).

All-llahut krenohet me ata që grumbullohen për të lexuar Kur’an

Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, i pa disa njerëz të mbledhur dhe u tha:

( ãÇ íÌáÓßã ¿ ) ÝÞÇáæÇ : ÌáÓäÇ äÐßÑ Çááå ÊÚÇáì æäÍãÏå Úáì ãÇ åÏÇäÇ ÇáÅÓáÇã ¡ æ ãä ÚáíäÇ Èå . ÝÞÇá : ( ÃÊÇäí ÌÈÑíá Õáì Çááå Úáíå æÓáã ÝÃÎÈÑäí Ãä Çááå ÊÚÇáì íÈÇåí Èßã ÇáãáÇÆßÉ ) . (ÕÍíÍ ãÓáã)

“Pse jeni tubuar? Thanë: jemi tubuar të përmendim All-llahun, ta falënderojmë për udhëzimin tonë në Islam dhe për dhuntitë që na ka dhënë. U tha: më erdhi Xhibrili, alejhisselam, dhe më lajmëroi se All-llahu me ju krenohet te malaqet”. (Muslimi).

Këto ishin disa hadithe që flasin për vlerën e leximit të Kur’anit dhe bërjes hafiz i tij. Mendoj se nëse ndalemi dhe i analizojmë pak më thellë këto hadithe, do të marim një energji të mjaftueshme që secili prej nesh të punon që së paku në shtëpinë e tij të ketë një hafiz, në mos ma shumë.

vazhdon….

Bekir Halimi,
1.7.2005