Thirrja e Nuhit, -alejhis-selam!-, drejtuar popullit te tij.
Allahu, -azze ue xhele!-, thotë:
كَذَّبَتْ قَوْمُ نُوحٍ الْمُرْسَلِينَ إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ نُوحٌ أَلَا تَتَّقُونَ إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ فَاتَّقُوا اللَّـهَ وَأَطِيعُونِ وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَى رَبِّ الْعَالَمِينَ فَاتَّقُوا اللَّـهَ وَأَطِيعُونِ
“Populli i Nuhut, i konsideronte gënjeshtarë pejgamberët.
Kur vëllai i tyre – Nuhu u tha: “Vallë, a nuk i druani ju Allahut?
Me të vërtetë, unë jam pejgamber i besuar për ju,andaj, druani Allahut dhe bëhuni të dëgjueshëm ndaj meje! Për këtë, unë nuk kërkoj nga ju kurrfarë shpërblimi, mua do të më shpërblejë vetëm Zoti i gjithësisë, andaj, druani Allahut dhe bëhuni të dëgjueshëm ndaj meje!”
-Thirrja e Hudit, -alejhis-selam!-, drejtuar popullit te tij.
Allahu, -azze ue xhele!- thotë:
كَذَّبَتْ عَادٌ الْمُرْسَلِينَ إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ هُودٌ أَلَا تَتَّقُونَ إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ فَاتَّقُوا اللَّـهَ وَأَطِيعُونِ وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَى رَبِّ الْعَالَمِينَ أَتَبْنُونَ بِكُلِّ رِيعٍ آيَةً تَعْبَثُونَ وَتَتَّخِذُونَ مَصَانِعَ لَعَلَّكُمْ تَخْلُدُونَ وَإِذَا بَطَشْتُم بَطَشْتُمْ جَبَّارِينَ فَاتَّقُوا اللَّـهَ وَأَطِيعُونِ وَاتَّقُوا الَّذِي أَمَدَّكُم بِمَا تَعْلَمُونَ
“Adi i konsideronte gënjeshtarë pejgamberët.
Kur vëllai i tyre – Hudi, u tha: “Vallë, a nuk i druani ju Allahut?
Me të vërtetë, unë jam pejgamber i besuar për ju, për këtë, unë nuk kërkoj nga ju kurrfarë shpërblimi, mua do të më shpërblejë vetëm Zoti i gjithësisë.
A mos vallë në çdo kodrinë po ngritni ju godinë (përmendore), për t’u tallë (me kalimtarët), dhe ngritni pallate (luksoze), thua se do të jetoni gjithmonë, e kur dënoni, dënoni si absolut? Andaj, druani Allahut dhe bëhuni të dëgjueshëm ndaj meje!
Dhe, druani Atij, i cili u ka dhuruar juve ato që i dini”.2
-Thirrja e Salihut, -alejhis-selam!, drejtuar popullit te tij.
Allahu, -azze ue xhele!-, thotë:
كَذَّبَتْ ثَمُودُ الْمُرْسَلِينَ إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ صَالِحٌ أَلَا تَتَّقُونَ إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ فَاتَّقُوا اللَّـهَ وَأَطِيعُونِ وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَى رَبِّ الْعَالَمِينَ أَتُتْرَكُونَ فِي مَا هَاهُنَا آمِنِينَ فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ وَزُرُوعٍ وَنَخْلٍ طَلْعُهَا هَضِيمٌ وَتَنْحِتُونَ مِنَ الْجِبَالِ بُيُوتًا فَارِهِينَ فَاتَّقُوا اللَّـهَ وَأَطِيعُونِ
“Dhe Themudi i konsideronte gënjeshtarë pejgamberët.
Kur vëllai i tyre – Salihu, u tha: “Vallë, a nuk i druani ju Allahut?
Me të vërtetë, unë jam pejgamber i besuar për ju, andaj, druani Allahut dh bëhuni të dëgjueshëm ndaj meje!
Për këtë, unë nuk kërkoj nga ju kurrfarë shpërblimi, mua do të më shpërblejë vetëm Zoti i gjithësisë. Vallë, a mendoni ju – se do të liheni këtu të sigurt, në kopshte dhe pranë burimeve, në të lashta dhe palme hurmash, me frute të shijshme?
E, ju po gdhendni shtëpitë në male me mjeshtri të shkathët, andaj, druani Allahut dhe bëhuni të dëgjueshëm ndaj meje”.3
-Thirrja e Ibrahimit, -alejhis-selam!, drejtuar popullit te tij.
Allahu, -azze ue xhele!-, thotë;
وَإِبْرَاهِيمَ إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ اعْبُدُوا اللَّـهَ وَاتَّقُوهُ ذَلِكُمْ خَيْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ
“Dhe (kujtoje) Ibrahimin kur i pat thënë popullit të vet:
“Adhuroni Allahun dhe druajuni Atij.
Kjo është më së miri për ju, nëse e dini”.4
-Thirrja e Lutit, -alejhis-selam!, drejtuar popullit te tij.
Allahu, -azze ue xhele!, thotë:
كَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ الْمُرْسَلِينَ إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ لُوطٌ أَلَا تَتَّقُونَ إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ فَاتَّقُوا اللَّـهَ وَأَطِيعُونِ وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَى رَبِّ الْعَالَمِينَ
“Populli i Lutit i konsideronte gënjeshtarë pejgamberët. Kur vëllai i tyre – Luti, u tha: “Vallë, a nuk i druani ju Allahut?
Me të vërtetë, unë jam pejgamber i besuar për ju, andaj, druani Allahut dhe bëhuni të dëgjueshëm ndaj meje!
Për këtë, unë nuk kërkoj nga ju kurrfarë shpërblimi, mua do të më shpërblejë vetëm Zoti i gjithësisë”.5
-Thirrja e Lutit, -alejhis-selam!, drejtuar popullit te tij.
Allahu, -azze ue xhele!-. thotë:
كَذَّبَ أَصْحَابُ الْأَيْكَةِ الْمُرْسَلِينَ إِذْ قَالَ لَهُمْ شُعَيْبٌ أَلَا تَتَّقُونَ إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ فَاتَّقُوا اللَّـهَ وَأَطِيعُونِ وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَى رَبِّ الْعَالَمِينَ أَوْفُوا الْكَيْلَ وَلَا تَكُونُوا مِنَ الْمُخْسِرِينَ وَزِنُوا بِالْقِسْطَاسِ الْمُسْتَقِيمِ وَلَا تَبْخَسُوا النَّاسَ أَشْيَاءَهُمْ وَلَا تَعْثَوْا فِي الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ وَاتَّقُوا الَّذِي خَلَقَكُمْ وَالْجِبِلَّةَ الْأَوَّلِينَ
“(Edhe) banorët e Ejketit – i konsideronin gënjeshtarë pejgamberët.
Kur Shuajbi, u tha atyre: “Vallë, a nuk i druani ju Allahut?
Me të vërtetë, unë jam pejgamber i besuar për ju, andaj, druani Allahut dhe bëhuni të dëgjueshëm ndaj meje!Për këtë unë nuk kërkoj nga ju kurrfarë shpërblimi, mua do të më shpërblejë vetëm Zoti i gjithësisë.
Plotësonie matjen dhe mos u bëni nga ata që mungojnë (në matje) dhe peshoni me terezi të drejtë, dhe mos ua pakësoni njerëzve gjërat e tyre, dhe mos bëni ngatërresa në Tokë, dhe druani Atij, që u ka krijuar juve dhe gjeneratat e mëparshme!”.6
-Thirrja e Iljasit, -alejhis-selam!, drejtuar popullit te tij.
Allahu, -azze ue xhele!-, thotë;
وَإِنَّ إِلْيَاسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ أَلَا تَتَّقُونَ
“Dhe, me të vërtetë, Iljasi ka qenë (njëri) prej pejgamberëve.
(Përkujtoje) kur i tha popullit të vet:
“A nuk po i frikësoheni (Allahut)?”.7
-Thirrja e Isait, -alejhis-selam!, drejtuar popullit te tij.
Allahu, -azze ue xhele!-, thotë;
وَلَمَّا جَاءَ عِيسَى بِالْبَيِّنَاتِ قَالَ قَدْ جِئْتُكُم بِالْحِكْمَةِ وَلِأُبَيِّنَ لَكُم بَعْضَ الَّذِي تَخْتَلِفُونَ فِيهِ فَاتَّقُوا اللَّـهَ وَأَطِيعُونِ إِنَّ اللَّـهَ هُوَ رَبِّي وَرَبُّكُمْ فَاعْبُدُوهُ هَـذَا صِرَاطٌ مُّسْتَقِيمٌ
“E, kur Isai i solli argumentet e qarta, tha:
“Ju kam sjellë dijeni të mrekullueshme dhe do të ju shpjegoj disa gjëra, me të cilat nuk po pajtoheni. Andaj, druajuni Allahut dhe bëhuni të dëgjueshëm ndaj meje! Me të vërtetë, Allahu është Zoti im dhe Zoti juaj, andaj adhuronie Atë.
Kjo është rrugë e drejtë!”.8
Dhe, është e padiskutueshme që gjithë çfarë që i është shpallur të dërguarve, ne jemi të obliguar që ta pasojmë, e si rrjedhojë t’i ndjekim ata e të arrijmë lumturinë në këtë botë, e në tjetrën.
Ibn Hajjani, në tefsirin e tij, thotë: ”Thirrja dhe porositë që Allahu ia drejtoi pejgamberëve, janë edhe për çdonjërin prej nesh, pa marrë parasysh epokën në të cilën jetojmë, a bëhet fjalë për të kaluarën apo të tashmen. Në thirrjen Kur’anore ka ardhur porosia në formën gjithëpërfshirëse që ta vetëdijsojë dëgjuesin që kjo porosi është e vlefshme edhe për të, e që përfundimi i mirë i kurorëzuar me lumturi, është vetëm për ata të devotshmit që i morën porositë!. 9
Të gjitha këto vëllezër dhe motra, tregojnë pozitën dhe vlerën e thirrjes në fenë e pastër islame.
Allahu na bëftë prej të thirrësve të dobishëm; Amin!
Përktheu nga arabishtja: Suad Shabani
1. Kur’an, Shuara: 105-110
2. Kur’an, Shuara;123-132.
3. Kur’an, Shuara: 141-150.
4. Kur’an, Ankebut: 16.
5. Kur’an, Shuara: 160-164.
6. Kur’an: Shuara; 176-184.
7. Kur’an, Saffat: 123-124.
8.Kur’an, Zuhruf: 63-64.
9. Tefsiri: “Bahrul-muhit”, vell. 6, f. 377.
